Jakiś czas temu pisaliśmy o skutkach nieważności umowy kredytu frankowego polegających na tym, że strony są zobowiązane zwrócić dotychczas przekazane wzajemnie kwoty. Niezależnie od tego, banki próbują kreować swoje dodatkowe roszczenia, sprowadzające się najczęściej do żądania zapłaty określonej kwoty tytułem wynagrodzenia za korzystanie z kapitału udostępnionego przez bank albo waloryzacji kwoty wypłaconego kapitału.

Końcówka ubiegłego roku to wysyp postępowań sądowych banków przeciwko „frankowiczom”. Obecnie Klienci kancelarii otrzymują z Sądów odpisy pozwów ze zobowiązaniem do ustosunkowania się do treści żądań banków, na co nasza kancelaria była przygotowana, wypracowując już wcześniej odpowiednią argumentację prawną oraz strategię procesową, co ułatwia sprawne i terminowe złożenie w imieniu Klientów odpowiedzi na pozew banku. Wskazać należy, że o ile żądanie zwrotu kwoty równowartości wypłaconego kapitału ma swoje umocowanie w przepisach prawa, to w polskim porządku prawnym nie istnieje przepis prawa, który uzasadniałby stanowisko banków co do innych żądań. Analiza poszczególnych przepisów polskiego prawa daje argumenty do obalenia roszczeń banków zarówno jeżeli chodzi o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału jak i waloryzację kwoty wypłaconego kapitału. Niezależnie od tego, również zgodnie z orzecznictwem TSUE, banki nie mają prawa do żadnej rekompensaty w związku ze stwierdzeniem nieważności umowy kredytu, a przywrócenie sytuacji faktycznej i prawnej sprzed zawarcia umowy, sprowadza się do zapłaty na rzecz banku równowartości wypłaconego kapitału. W wyroku z dnia 7 grudnia 2023 roku, sygn. akt C-140/22, TSUE stwierdził, że rekompensata żądana przez konsumenta z tytułu zwrotu kwot, które zapłacił on w wykonaniu nieważnej umowy, nie może zostać pomniejszona o równowartość odsetek, które ta instytucja bankowa otrzymałaby, gdyby umowa pozostała w mocy. W postanowieniu z dnia 11 grudnia 2023 roku, sygn. akt C-756/22, TSUE wskazał ponadto, że bank w przypadku stwierdzenia nieważności umowy nie ma prawa żądać od konsumenta zwrotu kwot innych niż kapitał wpłacony na poczet wykonania tej umowy i odsetki ustawowe za opóźnienie od chwili wezwania do zapłaty. Natomiast w postanowieniu z dnia 12 stycznia 2024 roku, sygn. akt C-488/23, TSUE powielając stanowisko zawarte w postanowieniu z dnia 11 grudnia 2023 roku dodał przy tym, że bank nie może żądać „rekompensaty polegającej na sądowej waloryzacji świadczenia wypłaconego kapitału w przypadku istotnej zmiany siły nabywczej danego pieniądza po wypłaceniu tego kapitału rzeczonemu konsumentowi”.

Jeżeli zatem otrzymali Państwo z Sądu pozew złożony przez bank, zapraszamy do kontaktu z kancelarią celem dokonania analizy roszczeń banku, czego następstwem będzie możliwość udzielenia pełnomocnictwa do reprezentowania Państwa w sporze z bankiem.

 

Autor: radca prawny Krzysztof Kapelczak

Opublikowano: marzec 2024


Słowa kluczowe: